Si Lamok At Kalabaw

Minsan sa bukid ay may kalabaw,

Na nagbubunot ng buto umulan man o umaraw.

Dun sa bukid si lamok ay naroon din,

At likod ni kalabaw dumapo matapos liparin.

Si lamok sumipsip sa dugo ni kalabaw,

Na animo ay makapangyarihan dahil nasa ibabaw,

Hindi alintana kung siya ay nakakasakit,

Dahil sarili lang niya siyang may malasakit.

Ngunit nang hindi makatiis itong si kalabaw,

Buntot ay hinampas sa pesteng nakaibabaw,

Dahil mataas akala siya ay hindi maaabot,

Si lamok nadurog sa bigat ng buntot.

Ang inakala ni lamok na kapag mataas,

Sa lahat ng bagay siya ay ligtas,

Ngunit pagkakamali ang singil ay marahas,

Lalo na kung gumanti hirap ay dinanas.

Patapos na at palubog na ang araw,

Kahit pagod ay nanatiling nakatayo si kalabaw,

Panahon na upang siya ay umuwi,

At bukas ng umaga pagod ay mapapawi.

Buhay Trabaho

Hindi ko alam kung bakit mayroong taong ganito...
Na ang tanging hangarin ay manglamang at manloko...
Sa lahat ba ng trabaho ay sadyang mayroon katulad niya?...
Isang epal na nang aangkin ng trabaho ng iba?...

Kung maganda ang kahihitnatnan inaangkin na sa kanya ito galing...
Ngunit ang totoo siya ay laging nagsisinungaling...
Ang palaging sinasabi na siya ay magaling...
Kagaya sa kwento siya ay si Matsing...

Sana naman kahit ugali lang sa kanya ang maganda...
Ngunit kahit ito ay pinagkait sa kanya...
Ang mukha ay kasing kapal tulad ng balbas...
Ang boses nakakarindi at sadyang balasubas...

O ang sarap na bala ay ibaon...
Sa kanyang ulo na tulad ng tuyot na balon...
Walang laman kaya walang silbi...
Sadyang kay dilim tulad ng kanyang budhi...

Ang tanging gusto tulad niya ay mawala...
Upang mundo ay muling sumaya at pumayapa...
Tanging kinatatakot siya ay magparami...
Lalong magkalat ng baho at kadiring dumi...

Tanging pag asa ay pagdating ng karma...
Upang kademonyohan ay matigil na...
Buong puso na umaasa na ito ay nalalapit...
Sana mumunting pagnanais hindi ipagkait...

Huwad na Reyna

Gintong korona na yari sa tanso,
Nag aalala sa nasasakupan na parang totoo,
Utos ng reyna hindi dapat mabali,
Ngunit kailan ba naging tama ang mali.

Trono na ubod ng taas,
Tulad ng pangarap na pilit binabagtas,
O huwad na Reyna kahit sinong maapakan,
Basta ang nais dapat mapaglingkuran.

Saan napunta ang pagnanais na mabuti?
Kung mga tinuligsa ikaw na ay kasali,
Tapat na kawal kapag tumiwalag,
Matang malinaw ayaw lang mabulag.

Espada ng katotohanan kapag sumugat,
Lason nito tagos hanggang ugat,
Dapat iwasan ng mapagpanggap na maharlika,
Na ang kalooba'y talo ng dukha.

Trending Hashtag

Hindi ko nga alam kung ako ay matutuwa,
Sa bawat pagbukas ng facebook account ay ang laging nakikita,
Labanan sa pagitan ng dalawang magsing irog na di nagsasalita,
At babaeng Pastillas naman na pangtapat ng istasyon sa kabila.

Ito siguro ang panandaliang solusyon sa problema ni Juan,
Na magkaroon ng dibersyon na mapaglilibangan,
Ngunit sana maitrending din ang paglaban para sa soberenya,
Ng ang Inang Bayan sa mga dayuhan di na naman masamantala.

Hindi ba at ang buhay ng ating mga bayani ay inialay,
Para sa kalayaan na ngayon ating taglay,
Ngunit sa kanila ba ay may nakakaalala?
O maski pangalan nila sa atin ay limot na?

Alam ba natin na ang ating karagatan ay malapit ng makuha?
Ng mga naghahahariang mga nilalang na  nasa Tsina?
Na ang mga produktong binibili natin mula sa kanila,
Ay siyang pinambibili ng panlaban sa ating mga bala?

Ang sa akin lang ay hindi naman masama,
Na sa matuwa sa pagsikat ng iba,
Ngunit sana rin ay bigyang puwang,
Mga mahalaga rin na para sa bayan.

Bakit hindi rin bigyan ng kahit isang araw?
Na ipagbunyi ang lahi at maging isang tanglaw,
Ng makita rin ng mundo ang tunay na kalagayan ni Juan,
Na hindi papayag na muling tapakan ninuman.

#AllForJuan

Panahon ng paglaban

Palagi na lang sa akin ay palaisipan,
Kapag nagsalita kami ang sabi'y kabastusan,
Ang pagiging tama ba ay bunga ng katandaan?
O ito ay ginagamit lamang para pagtakpan ang kamangmangan?

Prinsipyong tinuturing hindi ba at dapat ipaglaban?
Kahit ito ay sinusukol ng mga gusto ay kapangyarihan,
Sapagkat ang dangal ay mas mahalaga sa kayamanan,
At ito ay hindi basta nananakaw nino man,

Dapat bang maging bulag sa gawaing kasamaan?
Kung ito ay kayang magapi sa kagustuhang lumaban?
Sana ay intindihin na ang hangaring tuwid,
Ay sa kaloobang wagas at sa edad hindi batid,

Kapag inapi ay dapat tumayo,
Bunga man nito ay sa krus maipako,
Sapagkat kapag katauhan ay sadyang inapakan,
Kahit ang mahina at tahimik ay sadyang lalaban,

Kapag boses ay ipinagkait sa nakitang mali,
Mas higit na kasalanan kaysa ikaw ay kasali,
Sapagkat ang layunin ay pagkabaluktot ay maituwid,
Hanggang sa kakayanin katawan man mamanhid,

Dapat katakutan ang mga taong mahihina,
Sapagkat kalakasan sa kanila ay tago pa,
Tandaan na kailan man ay hindi magagapi,
Ang mga taong ang tanging kagustuhan ay maituwid ang mali.